Podwójny jubileusz w rodzinie

22 czerwca 2013 roku Barbara Orszulak, Maria Pławecka i Anna Gąszczak przy udziale i zaangażowaniu kuzynek oraz kuzynów zorganizowały zjazd rodzinny w Mikorzynie

Rodzinę zgromadziły dwie ważne daty: stulecie urodzin śp. Adama Poszwy (1913-2013) oraz rocznica trzydziestolecia posługi kapłańskiej jego syna, Rev. Stanisława S.Ch., który święcenia kapłańskie przyjął w Poznaniu 17 maja 1983 roku.

Spotkanie rozpoczęła msza święta dziękczynna odprawiona w sanktuarium św. Idziego w Mikorzynie. Nabożeństwo celebrował ks. Stanisław Poszwa, S. Ch. wraz z ks. kan. Jerzym Kondalą, proboszczem parafii w Baranowie oraz ks. Ryszardem Wachowiakiem, kustoszem sanktuarium w Mikorzynie.

Pierwsza część spotkania skoncentrowała się więc na modlitwie. Druga obfitowała we wspomnienia i refleksje o różnym charakterze. Przede wszystkim przywołała w pamięci postać Adama Poszwy, który urodził się 15 grudnia 1913 roku w Łęce Mroczeńskiej, w rodzinie Nestora i Katarzyny z domu Jarczak jako najmłodszy z dziewięciorga dzieci. Gdy miał 3 lata jego brat, Jakub wrócił z I wojny światowej. Naukę w szkole podstawowej rozpoczął w Łęce Mroczeńskiej najpierw w języku niemieckim, natomiast kontynuował w języku polskim. Uczył się stolarstwa w Kępnie. Od marca 1936 do września 1937 roku służył w 29. Pułku Piechoty Wojska Polskiego, od kwietnia 1939 roku w Straży Granicznej w Rychtalu. W sierpniu - w roku wybuchu II wojny światowej – Adam Poszwa znalazł się w 54. Pułku Piechoty w Tarnopolu. 1 września 1939 roku walczył w obronie Lwowa i jako jeniec polski został przewieziony do Kazania za Moskwę, w drodze wpadł w ręce Niemców, którzy umieścili go w Stalagu XA Schambeck. Od 1940 roku pracował na przymusowych robotach w III Rzeszy (lotnisko wojskowe w Kassel, zakłady stolarskie Karl Kathe w Albungen). W Wittzenhausen poznał swoją żonę, z którą po wojnie wrócił do Polski. Początkowo rodzina mieszkała w pobliskich Pomianach, następnie przeprowadziła się Katowic, gdzie Adam Poszwa rozpoczął pracę w Śląskim Przedsiębiorstwie Robót Inżynieryjno-Budowlanych. W 1957 roku wraz z rodziną wrócił w rodzinne strony i osiedlił się w Mroczeniu. Wtedy rozpoczął pracę w Zakładach Przemysłu Drzewnego w Kępnie. Jego pasją było stolarstwo, przez wiele lat - w trudnych dla indywidualnych przedsiębiorców czasach - prowadził warsztat stolarski, który stanowił dodatkowe źródło utrzymania rodziny. W latach siedemdziesiątych XX wieku za pracę społeczną otrzymał odznaczenia OSP Mroczeń, 12 stycznia 1983 roku medal za udział w wojnie obronnej w 1939 roku. Adam Poszwa zmarł 24 kwietnia 1984 roku, pochowany został na cmentarzu parafialnym w Mroczeniu. Jego biografia ściśle odzwierciedla historię Polski, przyszło mu bowiem żyć w trudnym okresie dziejów naszego kraju. Jednym z punktów spotkania – co wyraźnie podkreśla program zjazdu – było wspomnienie życia śp. Adama Poszwy. Drugim istotnym elementem tego wieczoru były refleksje ks. Stanisława na temat 30. rocznicy swego kapłaństwa. Podczas rodzinnego zjazdu nie zabrakło też muzyki i zabawy.