Baranów: Wspólne kolędowanie

Od dwóch lat żywa szopka jest świąteczną atrakcją Baranowa. Co roku zwierzęta, mieszkające na co dzień w różnych częściach naszej gminy, przybywają pod naszą choinkę na gościnne występy. Osiołek przywędrował z Donaborowa, kózki z Janków, a kucyk z Grębanina. I pewnie gdyby umiały przemawiać ludzkim głosem, zawołałyby ze zdumieniem: ależ tłumy ludzi przyszły nas podziwiać w tę niedzielę!

Po raz kolejny okazało się, że wspólny śpiew ma moc jednoczenia ludzi. Niegdyś zwyczajowi wspólnego śpiewania kolęd towarzyszyło składanie sobie życzeń a życzenia składano w formie pieśni pochwalnych i dziękczynnych. Od średniowiecza czas od Bożego Narodzenia do Trzech Króli, zwany godami, połączono ze zwyczajem kolędowania. Kolędy polskie są nieprzebranym skarbcem naszych najlepszych wartości i uczuć religijnych, artystycznych i rodzinnych. W całym świecie nie ma wspanialszego takiego zbioru. Te najbardziej znane, najpopularniejsze pochodzą z XVII i XVIII wieku („Bóg się rodzi"; „Dzisiaj w Betlejem”), ale warto zauważyć, że najstarsza polska kolęda -„Zdrów bądź, królu anielski z XV wieku”, to połowa wieku XV.

W niedzielne popołudnie wszyscy ponownie poddaliśmy się świątecznej magii. I choć scenariusz spotkania pod choinką miał precyzyjne ustalenia, to i on dal się namówić do improwizacji. Najpierw więc w niebo popłynęły słowa filmowej pastorałki śpiewanej kiedyś przez Mariah Carey, a w tę niedzielę – przez Natalię o anielskim głosie, później wróciliśmy do planu wspólnego odśpiewania „Cichej nocy”. I tak niemal przez dwie godziny, kolęda po kolędzie. Aż w końcu skuszony perspektywą powrotu w świątecznym blasku – ku niekłamanej radości młodszych i starszych - pod choinką zjawił się św. Mikołaj! I jak tu nie wierzyć w cud kolędowania? Zwłaszcza, że zgromadzeni w te niedzielę pod choinką hojnie wsparli też fundusz powrotu do zdrowia ciężko chorej Weroniki z Młynarki. Bóg zapłać!