Do Grębanina w śnieżycy

18 marca br. pielgrzymi z Kępna i okolicy wyruszyli do Grębanina w intencji trzeźwości polskich rodzin. Drogę Krzyżową - po raz siedemnasty - zorganizowało Katolickie Stowarzyszenie Trzeźwości „Dom” w Kępnie w ścisłej współpracy z kustoszem sanktuarium maryjnego w Grębaninie – ks. kan. St. Borowickim

Było pochmurno, wietrznie, zaczęło padać i lada moment miała nadejść śnieżyca. Taka pogoda towarzyszyła w poniedziałek, 18 marca br. po południu pielgrzymom wyruszającym po raz siedemnasty, krzyżową drogą w intencji trzeźwości polskich rodzin z Kępna do sanktuarium maryjnego w Grębaninie. Tradycyjnie organizowało ją Katolickie Stowarzyszenie Trzeźwości „Dom” z Kępna w ścisłej współpracy z kustoszem tego sanktuarium – ks. kan. St. Borowickim, proboszczem w Grębaninie. Pielgrzymów nie odstraszyła niesprzyjająca aura, intencja pokutnej procesji była najważniejsza, a na spotkanie z Matką Bożą czekają oni każdego roku już od środy popielcowej i starannie się do niego przygotowują. Śnieżyca towarzyszyła rozważaniom kolejnych stacji Męki Pańskiej, modlitwom i śpiewom międzystacyjnym i nie ustąpiła, kiedy w Grębaninie trwała już uroczysta msza św. pod przewodnictwem ks. bpa Edwarda Janiaka, nowego ordynariusza kaliskiego.

Pozostający w kapitalnym remoncie miejscowy kościółek zastąpiła w tym roku tymczasowa kaplica, mieszcząca w swym ciepłym wnętrzu kilkaset osób. Wspólnej modlitwie towarzyszyła atmosfera skupienia i braterskiej jedności. Myśli zawarte w homilii ks. prał. W. Kondratowicza, diecezjalnego duszpasterza trzeźwości, trafiały do serc wszystkich słuchaczy. Mocno osadzone w filozofii Anonimowych Alkoholików, były drogowskazem nie tylko dla ludzi uzależnionych, ale receptą na życie w przyjaźni z Bogiem dla każdego z nas. Przed błogosławieństwem udzielonym obecnym przez pasterza diecezji, ks. bpa Edwarda dokonano aktu zawierzenia Matce Bożej Grębanińskiej spraw trzeźwości w rodzinie, diecezji i ojczyźnie. Modlitewną część uroczystości zakończył, płynący z wielką siłą ku niebu wspólny śpiew: „Ty wyzwoliłeś nas, Panie z kajdan i samych siebie…”. Towarzyszył mu „łańcuch jedności” utworzony z setek splecionych ze sobą pielgrzymich rąk.

Parę minut później rozpoczęła się tradycyjna agapa z udziałem ks. biskupa i pozostałych gości uroczystości. Były powitania, rozmowy, wspomnienia, pytania do ks. biskupa, wreszcie wspólne zdjęcia, wszystko w atmosferze obopólnej życzliwości, serdeczności i radości, która od lat towarzyszy grębanińskim spotkaniom.

Około 22.00, kiedy Grębanin powoli „układał się do snu”, a pielgrzymi podążali do swych domów z przesłaniem: „Do spotkania za rok”, śnieżyca wciąż trwała, a w nocy jeszcze się nasiliła, aby otulić białym puchem i zatrzymać jak najdłużej to wielkie dobro, jakie wydarzyło się minionego wieczora w maleńkiej podkępińskiej wiosce.